Zeger Debyser

Roots in Leuven

Mijn vader ging als West-Vlaamse boerenzoon geneeskunde studeren in Leuven. Zeven jaren later trouwde hij er met de dochter van zijn Leuvense kotbaas in de Naamsestraat.  Mijn moeder is naast pianiste dan ook een echte Leuvenes.

Zelf ben ik geboren in Brugge, waar mijn vader huisarts was, maar toen hij MS kreeg op zijn dertigste, besloot hij te verder te studeren en verhuisden we mee naar Leuven, naar het prachtige Groot-Begijnhof. Met een gezin van 4 kinderen was het een zalige tijd met vriendjes uit alle delen van de wereld. Ik liep er lagere school in het Sint-Pieterscollege. Later verhuisden we opnieuw, nu naar Kortrijk. Op mijn 18e ben ik zelf aan de Kulak geneeskunde gaan studeren en daar leerde ik ook mijn latere echtgenote Veerle kennen in het praesidium.

Mijn onderzoeksdomein is vooral HIV. Tijdens mijn studentenjaren heb ik vrijwilligerswerk gedaan in Rwanda. Daar heb ik veel mensen zien sterven aan AIDS en heb ik ook beslist om van onderzoek mijn levenswerk te maken. Eerst aan Harvard in de VS, daarna aan de KU Leuven, waar ik vandaag het hoofd ben van de onderzoekseenheid Moleculaire Virologie en Gentherapie en waar we nog steeds op zoek zijn naar een echte genezing voor HIV. Daarnaast doen we ook onderzoek op mucoviscidose, leukemie en het Rett Syndroom.

Lesgeven doe ik met veel plezier aan de Kulak en in Leuven.  Daarnaast begeleid ik jonge doctoraatsstudenten tijdens de eerste stappen van een onderzoeksloopbaan. 

Zelf woon ik nu in Heverlee, samen met Veerle en 3 volwassen kinderen; Jakob, Linde en Lander. Soetkin is net zelfstandig gaan wonen. Onze twee honden Nala en Trix vervolledigen het gezin.

Erfgoed, natuur en engagement voor N-VA in Leuven

Eind jaren negentig sloot ik me aan bij de Vrienden van de Abdij van ’t Park, een vereniging die zich inzet voor erfgoed en natuur in de parel van Heverlee. Met een aantal vrienden startte ik er het landschaps-en natuurbeheer op. Ik dank er mijn imago van natuurvriend aan. Via de Parkabdij leerde ik ook de lokale politici kennen. 

De keuze voor de N-VA was voor mij logisch, ook omdat ik uit een echt Volksunie-nest kom. Na het uiteenvallen van de Volksunie heb ik resoluut gekozen voor de N-VA en ik ben dus lid van het eerste uur. 

Sinds 2013 ben ik gemeenteraadslid in Leuven voor N-VA. Tussen 2014 en 2018 was ik fractieleider in de oppositie onder burgemeester Louis Tobback. Dat leverde lange discussies op over het circulatieplan en de kap van bomen op de Vesten. Maar ik leerde er de knepen van het vak. Sinds 2022 ben ik opnieuw fractieleider en leg me toe op thema’s zoals mobiliteit, ruimtelijke ordening, veiligheid, groenbeleid…

Sinds 2023 heb ik het vertrouwen gekregen van de Leuvense afdeling als lijsttrekker voor de gemeenteraadsverkiezingen in Leuven en dus kandidaat-burgemeester voor de volgende legislatuur.

Men vraagt me soms naar mijn drijfveer om aan politiek te doen. Wel ik ben arts, maar door mijn onderzoeks-en onderwijsfunctie aan de universiteit, zie ik geen patiënten meer. En dat mis ik. Als gemeenteraadslid luister ik naar de problemen van de Leuvenaar en probeer ik die op te lossen. Dat geeft me voldoening.

Een luisterend oor, gezond verstand, authenticiteit, dat zijn eigenschappen die ik belangrijk vind.