Justus Lipsiustoren in Leuven wordt gestabiliseerd en opgeknapt

Op 21 oktober 2020, over deze onderwerpen: Erfgoed

Matthias Diependaele, Vlaams minister van Onroerend Erfgoed, kent 282.920,66 euro toe voor de restauratie van de Justus Lipsiustoren in Leuven. “Tot aan de 18de eeuw was het hertogdom Brabant het hart van de Nederlanden. Omdat de hertogen eerst in Leuven verbleven en om de toenemende bevolking te beschermen, werd aan het einde van de 12de eeuw een eerste stadsomwalling gebouwd. De Justus Lipsiustoren is er een restant van. Dit erg oude relict van de verdedigingsmuur is instabiel geworden doordat het zich grotendeels in de Dijle bevindt. Restanten van een 12de-eeuwse omwalling zijn uitzonderlijk in Vlaanderen. Ik wil dan ook de KULeuven bedanken en ondersteunen om dit monument op te knappen.’, zegt minister Diependaele.

De Justus Lipsiustoren staat al een tijd scheef en deze situatie wordt met de dag erger. In 2018-2019 werd met een onderzoekspremie een stabiliteitsonderzoek van de toren uitgevoerd.

“De toren staat ter hoogte van de splitsing in de Dijle, grotendeels in het water”, laat minister Matthias Diependaele weten. “Door stroming en turbulentie op deze splitsing is een deel van de fundering uitgespoeld, waardoor de fundering zwak is. Het onderzoek wees uit dat de toren elke jaar ongeveer 0,65 mm verschuift. Daarom worden nu stabilisatiewerken uitgevoerd door toepassing van micropalen en een funderingsplaat. Tegelijk worden de gevels en het dak(je) van de toren gerestaureerd.”

De Lipsiustoren op de linkeroever maakt momenteel deel uit van het domein van het in 1877 opgerichte Justus Lipsiuscollege. De natuurstenen onderbouw met afwisselende lagen witte kalkzandsteen en bruine ijzerzandsteen is bewaard gebleven. De bakstenen bovenverdieping met piramidale bekroning dateert uit de 17de eeuw.

De eerste stenen omwalling van Leuven dateert uit het einde van de 12de eeuw. De min of meer cirkelvormige muurgordel met de Sint-Pieterskerk als middelpunt was ongeveer 2700 meter lang. Eenendertig op regelmatige afstand geplaatste waltorens zorgden voor een bijkomende verdediging. Aan de splitsing van de Dijle en de tweede arm van de Dijle bevinden zich twee van die torens en een muurfragment. Het zijn de resten van de vroegere waterpoort op de Dijle, namelijk de zogenaamde Janseniustoren en de Justus Lipsiustoren.

 

Meer informatie (niet voor publicatie)

David Vandekerkhove | Adjunct-woordvoerder minister Matthias Diependaele 

0494 34 64 73 -  david.vandekerkhove [at] vlaanderen.be

 

Hoe waardevol vond je dit artikel?

Geef hier je persoonlijke score in
De gemiddelde score is